طراحی منظر سواحل بر اساس روانشناسی زنان

ساحل مخصوص زنان، مکانی است تفرجگاهی در امتداد ساحل دریا یا رودخانة درون و حاشیه شهری، به‌نحوی‌که زنان بتوانند با آزادی بیشتری از امکانات تفریحی، ورزشی و طبیعت محیط استفاده کنند. آزادی پوشش و تردد در این مکان‌ها مطابق با فرهنگ ایرانی، از جمله اهداف محوری است که در سالیان اخیر و در پی اقداماتی برای ایجاد پارک‌ها و فضاهای عمومی شهری مخصوص بانوان در کشور، مباحث و مسایلی را موجب شده است. طراحی فضا و مکان متأثر از خواست‌ها و اعمال قدرت گروه‌های مختلف اجتماعی است. آیا این بدان معنا است که تفرجگاه ساحلی می‌تواند زنانه- مردانه باشد؟ در این نوشتار، جدا از مسئله بود یا نبود فضاهای عمومی مختص زنان و دوجنسیتی‌شدن مکان، ابعاد منظرشناسانه و فضای متناسب حضور زنان، به ویژه در سواحل عمومی دریاها و رودخانه‌ها، مدنظر قرار می‌گیرد.